Dag 27 – Anaheim – Malibu
Na 4maand ervaring met een camper zouden we het toch moeten weten zou je denken dan…. we maken de camper klaar voor vertrek. Dwz, zien dat de afwas niet meer op het aanrecht staat (zie Australië). Waterslang afsluiten Black & Gray water lozen (en zien dat je klep toe is of je hebt iets voor zoals die boer in Glabbeek), de deuren van de compartimenten sluiten (of je kampeerstoelen liggen op straat), de kasten en frigo goed sluiten, de levelers van onder je wielen halen, …
Nu is de moment om verzachtende omstandigheden in te roepen: ik loop al 2 dagen wat koortserig en heb daardoor niet zo goed geslapen….
Maar we rijden dus richting kust vandaag. We hebben een campspot gereserveerd met oceanview aan Malibu RV park.
Dus we zetten aan, rijden weg van onze spot, 5meter, 10meter , en dan een soort geluid tussen PLOP & FLOEP…. en dan een luide vloek want ik wist meteen dat ik nog iets was vergeten …. de elektriciteitskabel loskoppelen…. De draad losgetrokken van de main power unit & de aansluiting in de camper heeft ook een flinke ruk gekregen … nog even de hoop dat ik dit wel zal kunnen fixen in McGuyver stijl maar Wenti laat me op een subtiele manier weten dat dit niet binnen mijn skillset ligt.
Een belletje naar de Road Bear RV service helpdesk (ik troost me met het idee dat ik niet de eerste idioot ben die dit voorheeft). Aangezien we in de buurt zijn vragen ze om toch maar eerst eens langs te komen in hun LA hoofdkwartier. Geluk bij een ongeluk dat dit maar 20minuten verder ligt dan onze eindbestemming van vandaag. Een uur later en 85$ van onze voorschot lichter kunnen we weer op pad.
Aangekomen in Malibu nog snel even boodschappen doen en dan weer dan tijd voor apertief!
Bij zonsondergang wandelen we nog even naar het strand. Een heus avontuur zo blijkt want tussen het RV park en de ocean ligt een een autosnelweg met 4 rijvakken … het doet deugd om eindelijk nog eens met de voetjes in de oceaan gaan te pletsen Dat hebben we hier in de US toch wel al een beetje gemist.
* bang van de golven, da maakt te veel lawaai
Dag 11 – Las Vegas – Zion National Park
We laten het drukke Las Vegas achter ons en zetten koers richting Zion (180miles). In ons boek (Lannoo’s autoboek – Califorinië en Zuidwest USA) staan een aantal dagetappes. De rit van vandaag is er zo eentje van. Na 100km rijden nemen we een kleine omweg en rijden de Valley Of Fire binnen. WOW! Op een van de vele sights houden we onze pic-nic stop om nadien verder te rijden richting Zion. We rijden van Nevada, door Arizona om in Utah te eindigen. Onderweg rijden we ook een andere tijdzone binnen en moeten we de klok een uur vooruit zetten
We lezen in onze gids dat er 2 kampeeropties zijn in Zion NP zelf. Of je moet maanden geleden gereserveerd hebben op X camping of je moet ’s ochtends al vroeg in het park zijn om je plekje te reserveren op de “first come” South Campground. Wij arriveren in de late namiddag, en alles zat eivol. De campings in Springdale hebben ook allemaal “no vacancy” bordjes hangen. Damn! Er zit niets anders op dan een half uur terug te rijden richting Hurricane. Daar vinden we nog een plekje op Willow Wind RV Park. Heel mooi onderhouden, maar je betaalt dan ook 55 dollar, slik.
We zijn allemaal wat chagrijnig omdat we een uur voor niets gereden hebben. Maar een bord spaghetti maakt veel goed! Alleen Bent heeft een off-avondje. Kan gebeuren! Als hij morgenochtend maar wat vrolijker is, want dan trekken we vroeg richting Zion NP in de hoop een plekje op de campground te bemachtigen.
Dag 6 – Yosemite National Park – Mammoth lakes
Voor we uit de Valley vertrekken maken we nog een korte wandeling in de grassen aan de voet van El Capitan, de gigantische granieten rotsformatie die menig moedig klimmer probeert te trotseren. (respect voor Tom Waes) Indrukwekkend en bewonderenswaardig als je weet dat ze daar gemiddeld 5 dagen over doen.
We beginnen aan onze tocht richting de Tioga Pass maar voor de zekerheid tanken we nog even in Crane Flat, het laatste tankstation in Yosemite. En daar profiteren ze van: 60 dollar voor 16 gallon, slik!
Vanaf daar is het nog een kleine 70 km tot de befaamde Pass. Onderweg stoppen we voor een wandeling naar Tuolumne Grove om de giant sequoia’s te zien. Het is onze enige kans op onze reis om er te zien aangezien Mariposa Grove in Yosemite gesloten is voor restauratiewerken en Sequoia Tree National Park niet op onze route ligt. We dalen 400m op 1,5 km, een leuke afdaling, maar een stevige klim op de terugweg. We zien een paar gigantische Sequoia’s met een metersbrede stam, duizenden jaren oud. Een paar omgevallen exemplaren en eentje waar je kan doorwandelen.
We rijden verder richting Tioga Pass en dan volgt het ene wauw-moment na het andere: Olmsted Point, Tenaya Lake en Tuolumne Meadows… allemaal prachtig. Eens we de Pass doorzijn dalen we van het hoogste punt van de Sierra Nevada (3031m) steil naar beneden. Ook weer een geweldig mooie rit.
De avond valt en we rijden nog tot in Mammoth Lakes, een bekend ski-oord in de winter. We stoppen aan een RV park maar wanneer we de prijs horen (51$), bedanken we vriendelijk, we vinden wel iets anders. Maar eerst een hapje eten bij Rafter’s, een diner die doet denken aan aan een skihut (inclusief open haard). We moeten even wachten terwijl onze tafel wordt gedekt, maar dat mag blijkbaar niet aan de bar. Juist ja, ook dit is Amerika: kinderen onder de 21 mogen niet aan de toog zitten…
De porties zijn gigantisch, ook de kinderporties en we krijgen een doggybag mee met de restjes.
We krijgen nog een tip mee voor een gratis campspot en in de pikkendonker rijden we letterlijk het bos in waar we een plekje vinden. Wildkamperen, gratis en voor niets! Nu hopen dat er hier geen beren meer zitten want hier zijn geen lockers…
Dag 4 – Yosemite National Park
We worden wakker zonder dat we echt weten waar we zitten in het park. We staan naast de rivier, bij zonsopgang zien we het eerst licht vallen op de bergen rond ons.
Eerste indruk: wauw! Maar koud!
Tijd om wat informatie te gaan halen en een kaart te zoeken. We verplaatsen de RV naar een nieuwe kampeerplak (Upper pines) en worden nog eens gewaarschuwd bij het inchecken “you are now in bear country and you have to put all food, even unopened and canned, and everything with a scent (cosmetics, etc) in the locker, otherwise the bear will just rip your door right off and get everything (tegelijkertijd wijst hij met z’n vinger belerend naar een foto waarop een beer een autodeur kapottrekt)” Ok meneer de Ranger, ‘t is al goed!
Doorheen Yosemite valley loopt een gratis shuttle service, om de 10minuten is er een bus. We stappen op en gaan richting Visitor center: heel behulpzaam maar met 5 miljoen bezoekers per jaar (4 miljoen in 2015, maar voor 2016 voorspellen ze een record van 5miljoen) zou een man extra achter de balie geen overbodige luxe zijn.
We beginnen met een heel makkelijke wandeling naar Lower Yosemite Falls – een volledig geasfalteerde wandeling van een dik halfuur. Op zich wel ok, want de omgeving is prachting, maar het is niet het soort wandeling dat we voor ogen hadden. De falls staan droog trouwens in het najaar. Op de allesbehalve schuwe eekhoorns die onze druiven proberen af te troggelen na, vonden Bent en Gust de wandeling maar niets, dat belooft voor de rest van de dag, en vakantie…
Na een snelle hap wagen we ons aan een andere wandeling. We trekken naar Mirror Lake, deels via de Mirror Lake loop trail, tot aan de helft van de (opgedroogde) lake, waar we oversteken en de terugweg langs de “paved way” nemen. Vooral het eerste deel van de wandeling was heel leuk. Een zanderig pad, bezaaid met rotsen. Bent was in z’n nopjes en liet geen enkele kans liggen om de rotsen over te klimmen en te springen. Hij vond het een leuk “parcours’tje”. Gust was doodop en viel in slaap in de draagzak.
En dan is het hoog tijd om zelf eens een potje te koken met verse groenten. We maken ineens spaghettisaus voor 3 keer, want Roadbear RV’s hebben nu eenmaal een grote frigo én een grote diepvriezer! Zouden die beren etenswaren in de koelkast en vriezer ook eigenlijk kunnen ruiken? Wordt vervolgd…
Tip: Laagjeskleding! ’s Ochtends is het “bibber”koud met temperaturen rond het vriespunt, in de namiddag een aangename 20° met een gevoelstemperatuur van 25° in de zon.
Dag 3 – San Francisco – Yosemite National Park
We zijn weer vroeg wakker, we nemen afscheid van onze hosts en gaan ontbijten bij Chow in Lafayette, een typisch Amerikaanse Diner. Daarna trekken we richting RoadBear RV Rental waar ons avontuur kan beginnen. We krijgen een recent model, een Ford, met amper 19500 miles op de teller, In de camper zit alles wat we nodig hebben: kookgerief, kampeertafel en –stoelen, meer dan genoeg lakens en dekens, superveel handdoeken in alle formaten etc. We pakken de valiezen uit en stellen vast dat de camper veel ruimer is (en praktischer ingericht) dan die van Australië. Alweer een pluspunt. Na een korte rondleiding en uitleg kunnen we vertrekken.
Nog snel even de huurauto droppen bij een Hertz filiaal 2 straten verder. Yosemite National Park, here we come!
We rijden een uurtje langs een vrij vervelende drukke baan tot Livermore waar we onze boodschappen doen bij Safeway, 2 karren vol! Ook al hadden we de winkellijst thuis al gemaakt kruipt er veel tijd in het winkelen. Bent en Gust worden wat humeurig (om niet te zeggen lastig), dus we eten nog snel iets in de supermarkt. Dat kan allemaal in Amerika, en de winkelkarretjes zijn zelfs uitgerust met een bekerhouder.
We rijden verder, het ziet er naar uit dat we net na zonsondergang zullen toekomen in Yosemite maar we hebben pech en moeten een uur omrijden door wegenwerken. Het laatste anderhalf uur, van Groveland tot Yosemite Valley rijden we in de pikkedonker door de bergen. Tom maakt zich vertrouwd met de “tow haul” knop op de camper, kwestie van onze remmen er niet meteen door te jagen op dag één.
Aan de ingang van Yosemite National Park is geen ziel meer te bespeuren om de entrance fee te innen. Gelukkig hadden we reeds enkele maanden geleden onze campspots geboekt op Lower & Upper Pines. We weten onze campspot nummer nog en zoeken ons plekje. 26 feet achterwaards camperen in den donker … like taking candy from a baby.
We maken kennis met het fenomeen “Bear locker”: Elke campspot is voorzien van een grote zware metalen kast met een systeem waar je je hand moet insteken om los te krijgen. Berenpootjes geraken er niet in. Al ons eten dat niet in de frigo zit halen we dus uit de camper en steken we in die bear lockers. Better safe than sorry!
Tip: Yosemite heeft ongeveer 4miljoen bezoekers per jaar. Reserveer dus ruim op voorhand je campground. Dit kan je online via https://www.nps.gov/yose/planyourvisit/camping.htm
Boeken van een vlucht & RV
Vorig weekend viel onze frank, nog 13 dagen en we zijn weg! Hebben we alles? Zijn we klaar om te vertrekken? Hmmm, neen eigenlijk niet nee. We weten terug in grote lijnen (zie vorige post) wat we willen doe en waar we naartoe willen maar de details … dat zien we daar wel zeker ?
De belangrijkste zaken bij een grote reis zijn de vlucht & de camper vastleggen. Dat zijn dingen die je best zo ver mogelijk op voorhand doet… vraag/aanbod bepalen de prijs, en meestal kan je een betere deal scoren als je daar op tijd bij bent.
Vlucht
Met vluchten is het wat kiezen, betaal je iets meer dan kan je rechtstreeks vliegen. Wil je iets meer aan je budget denken dan gaat het via tussenstops en iets langere transit tijden. Met kindjes was het bij ons ook wel belangrijk dat vooral die transit tijden wel wat meevielen. Voor onze vlucht kwamen we uit bij Aer Lingus. We vliegen van Brussel naar Dublin, en van daaruit gaat het naar San Fransico.
Camper / RV
Als je op zoek gaat naar een RV in de USA kom je snel uit bij Cruise America , de grootste speler op de markt maar met prijzen die per dag schommelen, een 24/7 chat die ons niet wist te overtuigen , en door de vele extra’s die er niet standaard inzitten zijn we even blijven verder zoeken.
In Australlië kozen we voor Britz en waren daar super tevreden van de service. Wat we zelf eerst ook niet wisten is dat ze ook actief zijn in de USA. Na het opvragen van wat offertes bleek dat de camper die we wilden niet beschikbaar was op de dag van aankomst. We kregen een alternatief voorstel van hen voor de huur van een Road Bear RV camper. Hun premium brand, maar wel een brand uit de zelfde familie van thlonline.com (Britz, Maui, Mighty, Kea, …)
Dus wij gaan op pad in een Road Bear RV, een 23-26′ model met een typisch amerikaanse look… A-Team worthy! We zijn nu al benieuwd naar de layout binnenin en die “american fridge”.
Verder merken we toch al wat verschillen tussen de verhuurdiensten in Australië en deze in de USA
- je koopt prepaid je aantal “Miles”. (in Australië was dit onbeperkt)
Schat dus je afstand een beetje in. Extra miles zal je nadien betalen. Standaard hebben wij 3000miles (4828km) - er is steeds een generator aan boord die je per /uur gebruik zal bijbetalen
- Convenience Kits (beddengoed/handdoeken) & keukenuitrusting huur je extra. (Bij Britz USA/AU zit deze er standaard bij)
- Geen enkele maatschappij verhuurt daar Kinderstoelen! We vermoeden dat dit een US legal-issue is om law-suits te vermijden… Tip: op lange afstandsvluchten mag je naast een buggy per kind ook een autostoel mee inchecken (check dit met je vliegtuigmaatschappij). Andere alternatieven zijn daar te plaatse een wallmart gaan bezoeken of bestel online en laat die leveren aan de pickup locatie van de verhuurmaatschappij.
Hmm, nu ik er aan denk … we hebben nog nieuwe tandenborstels nodig ook!
–
Recente reacties