januari 17, 2015 AUTHOR: admin CATEGORIES: Australië, Blog, Uncategorised Tags: , ,

Dag 72 – Melrose – Flinders Ranges National Park

Eindelijk nog eens opstaan met goed weer en buiten kunnen ontbijten. We verlaten de showground en rijden een 20tal minuutjes verder naar de start van onze geplande wandeling van vandaag. Alligator Gorge. Bij het binnenrijden van het park betalen we online onze entry fee, de weg richting Alligator Gorge is niet geschikt voor caravans & trailers. We merken snel waarom.

Een paar van de lookouts zijn snel te bereiken via een makkelijke wandeling vanaf de parking. Onderweg worden we aangevallen door gigantische (2-3cm) mieren. Van zodra ze ook maar de trillingen van je voetstappen voelen lijken ze alarm te slaan, kruipen ze met massa’s uit de vele gaatjes in de ondergrond en lopen ze echt recht naar je voeten. Doorstappen is de boodschap.

Na dit opwarmertje gaan we nog even terug naar de camper om een boterhammeke te eten voor we aan de grote wandeling beginnnen. Bovenaan het infobord nog eens checken, de bewoners van de gorge: lizards, arenden, kangoeroes en een zeldzame soort tiger snakes. 250 trappen brengen je naar beneden in de kloof. Daar begint een lus van slechts 2km waar je volgens de gids wel 2 uur zoet mee zou zijn. We begrijpen snel hoe dat komt, we wandelen door “narrow gorge”, veel pad is er niet, het is je weg vinden over de rotsen en stenen en zien dat je je enkels niet omslaat (de kids zitten terug in de draagzak).

Eigenlijk mag je onderweg best niet al te veel nadenken, slangen verbergen zich overdag graag tussen stenen, in de zon… en het moet weer lukken: halverwege de wandeling spot arendsoog Wenti er eentje die snel tussen de stenen door wegkronkelt.


Spot the snake

Na anderhalf uurtje wandelen in de kloof is het nog 30minuten omhoog via een klim tussen de bossen, langs het pad houden enkele kangoeroes ons in de gaten..

In de namiddag rijden we 2 uurtjes verder richting Wilpena. Hoe dieper je het binnenland inrijdt hoe meer je in niemandsland terecht komt.


We hebben toch wat spijt dat we ons hebben laten ompraten om niet naar Alice Springs & Darwin te rijden. Maar we hebben natuurlijk vele andere mooie dingen gedaan, en misschien was het aantal km’s dan toch net te veel geweest. Australië is een land waar je echt wel een jaar of meer kan gebruiken en dan nog heb je nooit alles gezien. Van veel Australiërs horen we dat wij al meer gezien hebben van hun land dan zijzelf. Ze lijken hier wel allemaal aan een grote trip te beginnen eens ze op pensioen zijn. “Grey Nomads” noemen ze het fenomeen hier, dan trekken ze enkele maanden/jaren rond van camping tot camping met een sticker op het raam “spending the kids inheritance”.

Het national park staat bekend om zijn natuurlijk amfitheater van bergtoppen. Het internet staat vol met prachtige luchtfoto’s. Er zijn veel unsealed roads waar wij in principe niet mogen opmogen. En door de zware regenval van de voorbije week zijn sommige van die routes momenteel ofwel afgesloten, ofwel enkel toegankelijk voor 4×4’s. We informeren voor 4×4 tours, maar die blijken belachelijk duur. Die scenic flight lijkt ons wel de moeite, en het is is de enige optie om dat amfitheater te kunnen bewonderen. Morgenochtend krijgen we hier meer info over.

1 Comment

  1. oma Mieke 10 jaar ago says:

    EEk,ik zou door die kloven wandelen met al mijn haar recht,vooral voor die mieren,en respect met die kids op jullie rug.

Comments are closed.

Archief

Recente reacties

LAYOUT