Vandaag staat ons weer een dikke 300km te wachten. We willen per se nog naar Flinders Ranges en een stukje outback zien, dus daar moeten we iets voor over hebben. We rijden wat door Barossa Valley, maar de grijze wolken verhullen de schoonheid van de streek. Met wat zon zou alles er zoveel mooier uitzien.

Na de wijnstreek volgt niemandsland. Akkers, velden, schapen, that’s it. De dorpen die we passeren zien er allemaal zo verlaten uit. Cowboydorpen lijken het, de tijd is er blijven stilstaan, en in de verste verte geen andere toeristen te bespeuren. Maar zo hebben we het eigenlijk wel graag.

Lunchen doen we aan een speeltuin in Yacka. Verder valt er ook daar niets te beleven. Een paar dorpen verder staan we stil aan de overweg. We staan voor de rode seinlichten en de trein blokkeert de highway. Een vriendelijke dame komt naar ons toegestapt en vertelt dat er een alternatieve route is, oef. Zo zijn ze wel die Australiërs, vriendelijk en behulpzaam.

In Gladstone gaan we nog naar de supermarkt, en vandaaruit rijden we verder tot Melrose, dat aan de voet van Mount Remarkable ligt. We kamperen er aan de showground, met Mt Remarkable op de achtergrond. Robby en Maggie, een bejaard koppel, zijn de concierges en maken ons wat wegwijs op de camping.

Mac de camion doet zijn blije intrede in de Cars-verzameling van Bent. ’t kind is helemaal in de wolken en zijn oogjes blinken. Kindjes gelukkig, wij gelukkig, zo eenvoudig kan’t leven zijn.