Dag 50 – Narooma – Merimbula
24 December // Kerstavond
Ontbijten doen we vandaag in de camper, want het is te koud en te winderig om buiten te zitten. Voor onze chocobekken maakt het niet veel uit, binnen, buiten, als de bokes maar gesmeerd worden met het juiste smeersel, juist ja, nutella.
In Merimbula zou het beter weer zijn, hop naar daar! Eerst nog een supermarkt opzoeken voor onze kerstboodschappen. Net zoals bij ons in België komt ook hier iedereen last minute nog inkopen doen. Voor ons geen uitgebreid kerstmenu dit jaar, wij gaan er een hapjesavond van maken.
De receptioniste van de camping wijst ons de weg naar een viswinkel waar ze nog lokale oesters zouden hebben. Kwestie van toch een beetje feestelijk te doen. Het is een korte wandeling door het gezellig dorpje en onderweg komen we nog een leuk speelgoedwinkeltje tegen waar we voor Gust een houten puzzeltje kopen. Nog even een bottle shop binnenspringen voor wat aperitief voor vanavond en dan hebben we alles in huis voor een gezellige avond onder ons 4tjes.
Terug op de camping trekken de jongens hun zwempakken aan om de 3 zogezegd verwarmde zwembaden uit te testen. Gust is over-ijverig en past de ‘mooi op de buik, voetjes eerst’ methodiek toe om het zwembad in te gaan.
Terwijl we wachten op Santa die hier om 18u zou moeten arriveren op de camping, beginnen we al aan de voorbereiding van onze hapjes: guacamole maken, marineren van de prawns en de calamari,…
Bent wacht in volle spanning en zit vol goede voornemens: handje schudden, hallo zeggen, schoot zitten…. Tot ineens, op de tonen van jingle Bells een jeep met aanhangwagen komt aangereden die de slee van de kerstman moet voorstellen. De goede voornemens verdwijnen als sneeuw voor de zon. Toch gaat Tom met de jongens mee in het rijtje staan om de kerstman te begroeten. En dan is het hun beurt. De Ho-ho-ho verandert in een ooooooh van de omstaanders wanneer Gusteman zijn keel openzet op schoot bij Santa. Het kind slaat doodsangsten uit. Ook Bent blijft een armlengte afstand houden, net ver genoeg om een zakje snoep aan te nemen.
Nu dat achter de rug is kunnen we aan ons kerstdiner beginnen. Ook al is het intussen 19u, het is hier nog klaarlichte dag en 20°. Heel vreemd.Er zijn een paar caravans en campers die wat kerstverlichting hebben opgehangen maar zolang het niet donker is geeft dat natuurlijk niets. Iedereen doet wel zijn best om er wat sfeer in te brengen maar het lijkt precies allemaal wat geforceerd. Liedjes als “dreaming of a white christmas’ en ‘let it snow’… het plaatje klopt toch niet helemaal. Geef ons maar een Belgische kerst, met familie, een kerstboom, sfeerverlichting en wat kaarsjes, veel gezelliger!
En pakjes natuurlijk !
Weer zo’n zielig fotoke van Gusteman, eerst op de foto en dan pas gered worden 🙁