Herhaling van gisteren: Gust veel te vroeg wakker. Gelukkig snoozet hij nog even bij ons in bed. Iets wat Bent nooit willen doen heeft dus met Gustje genieten we daar dubbel van. Maar het anders zo rustige kereltje verandert na het ontbijt in een razend ventje. Hij gooit zich achteruit, krijst, als je hem pakt wil hij op de grond en zit hij op de grond dan wil hij gepakt worden. Niets is goed. Oh boy…

Bovendien is het buiten guur en grijs, en vallen er af en toe wat regendruppels. Maar het houdt ons niet tegen om eens te gaan wandelen. We doen de Mill Boardwalk langs het meer. We zouden normaalgezien stingrays moeten zien maar helaas, niets te zien.
Terug aan de camper krijgt onze kleinste miniman weer kuren. Zo hebben we hem nog nooit gezien. Tijdens zijn middagdutje wordt hij een paar keer al krijsend en kronkelend van de pijn wakker. Ik ga langs bij de apotheek en krijg een middel tegen constipatie mee. Een uur later was hij letterlijk verlost van zijn (hoopje) ellende, en wij ook. Intussen hadden we ons geplande restaurantbezoekje al afgeblazen natuurlijk… maar goed, we zijn al blij dat de rust is weergekeerd.

We wandelen langs het skatepark waar Bent zijn eerste slope doet met de fiets. Supertrots zijn we, en de fierheid straalt ook van zijn eigen gezichtje. Met beide voeten in de lucht gaat hij wel 20keer van de helling, hij weet van geen ophouden. Nu nog leren dat hij zijn tong IN zijn mond moet houden tijdens de afdalingen.

We stappen verder tot aan de marina, geen idee wat het is met dit land, maar van gezeligheid kunnen ze toch nog wat leren. In héél dat haventje is niks om iets te drinken of te eten. En dat is eigenlijk niet de eerste keer dat we dit merken, alle ingrediënten zijn nochthans aanwezig om er iets leuk te maken.

Terug aan de camper krijgen we bezoek van een 10tal papegaaien die overschotjes boterham komen eten. Ze eten letterlijk uit onze handen, heel fijne afsluiter van een dag die niet zo rooskleurig begonnen was.