Wenti laat ik vandaag voor een half dagje achter met de kindjes en ik, ik mag gaan duiken. Eindelijk! Afspraak om 7u aan de Whitsunday Diving Academy, het is zondag en er is slechts 1 bus om het uur dus ik besluit een taxi te nemen. Aangekomen zie ik ze al druk bezig met de boot te laden, ik kan meehelpen. Iedereen krijgt een doos en je bent zelf verantwoordelijk om al je materiaal te verzamelen. Wetsuit, BCD, regs, finns, snorkel & mask, weight belt. We zijn met 10, de meesten op de boot zijn bezig met een cursus deep diving of emergency diver. Ik ben duidelijk diegene met de minste ervaring maar als ze vragen waar ik al gaan duiken ben en als ik vertel dat ik reeds gaan duiken in Honduras krijg ik meteen wat meer street credits. Allemaal toffe mensen trouwens. We duiken in 2 groepen, er blijft dus altijd een groep op de boot.

Onze dive site van vandaag is aan Hook Island, één van de vele eilanden van de Whitsundays. Eens aangekomen blijkt de locatie niet ideaal want er staan golven van 1,5meter. We varen even verder rond het eiland en daar zijn de condities gunstiger. De eerste groep doet een deep dive naar 30m, als ze terug boven water komen doen ze allemaal meteen het shark teken naar de boot. Ze hebben een haai gezien en ze zijn allemaal super enthousiast. Er zijn trouwens maar 6 haaien die op de lijst staan als gevaarlijk voor de mens, een black tip reef shark is daar niet bij. Nu mijn hartslag schoot toch wel wat omhoog, want nu was het ook aan mij. Suit-up!

*Plons* het water in en naar beneden. Dat gevoel & en de stilte, zalig! De zichtbaarheid was prima en er was heel veel koraal met grote stukken waar je doorheen kon zwemmen (swim-troughs). De echte grote kleurrijke vissen waren niet echt aanwezig maar dat kon de pret niet drukken. Jammergenoeg geen haai gezien, want stiekem had ik daar toch wel op gehoopt. Max. diepte 14m en 45min onderwater geweest. Not bad!

Toen de 1ste groep zich aan het klaarmaken was voor hun 2de duik was het terug wat ruiger geworden, en zo gewoon wat ronddobberen op de zee deed me geeen deugd…. even overboord gehangen dus …. “better out than in”. “You did it in style, didn’t mess up the boat” .. Thanks, I guess …

Jeej, de eerste groep kwam terug boven dus ik mag er eindelijk terug in! We varen even verder richting een 2de spot en we krijgen even het gezelschap van 2 dolfijnen. We springen weer in het water. Nu voor die 2de duik dacht ik echt dat ik in het verkeerde land was … geen koraal te bespeuren, we speurden de zeebodem af , de zichtbaarheid was slechts 2-3 meter en toen was ik ook even mijn buddy uit het oog verloren (en hij mij). Paniek was het niet maar een speciaal gevoel is het wel als je overal rondkijkt (op 17m) en niets of niemand ziet. Eens we boven water waren bleken we ook 300m van de boot te zitten en mochten we tegen de golven in terugzwemmen ….. damn I’m outta shape!

Terug aan de boot had ik geen zin meer om nog wat rond te dobberen en ben ik maar terug in zee gedoken om wat te freediven met de andere gasten. Onder de boot duiken of 9 meter naar beneden duiken en met een steen terug naar boven komen ….. nope not even close. Op de trip terug naar het vasteland had iedereen precies een klopke en was het een stuk stiller. Nog een laatste keer genieten om alle eilanden vanop het water te zien.

Conclusie (volgens Wayne) Diving is like sex… you’ll have some good experiences and some bad ones. Ik, ik heb er vooral van genoten. Benieuwd hoe het Wenti vergaan is met de kindjes vandaag 🙂

__

Mijn dag zag er iets minder spectaculair uit. Ontbeten, wasje gedraaid, minigolf gespeeld met Bent (na 3 holes had hij er al genoeg van), lunchen, en wat rond de camper gehangen. Gust had wat last van koorts en op de momenten dat hij niet hangerig was wou hij slapen. En daarvan heb ik geprofiteerd om eens wat te knutselen met Bent en wat gezelschapspelletjes te spelen. En dan was het wachten op papa Tommeke om nog eens het zwembad in te duiken .

We doen een poging om appelmoes te maken maar dat lukt van geen kanten. ‘Compote’ appelen kennen ze hier niet en van gewone eet-appels krijg je geen moes. Maar goed, geplette gestoofde appels zijn ook lekker

—-

Edit Tom: Amai, precies een rustig dagje zo, misschien moet ik nog maar eens een daguitstapje gaan doen 😉