Opstaan en niet weten wat je die dag allemaal zal doen is een zaligheid. Geen to do’s, geen planning, geen deadlines, geen stress, gewoon zien wat er op ons afkomt. Als “lijstjesmens” hoef ik me enkel zorgen te maken over een boodschappenlijstje, oh, als het dat maar is…

Vandaag lieten we het weer beslissen over onze bestemming. Het onweer bleef vorige nacht gelukkig in de verte woekeren maar de lucht blijft deze morgen grijs en onweerachtig. Geen ideaal weer om te gaan wandelen in de Glasshouse Mountains want veel panorama zou er niet te zien zijn met al die wolken. De Sunshine Coast, een 10 tal km verderop is ook geen optie want ook al schijnt de zon er 300 dagen op een jaar, vandaag doet ze dat niet.
We rijden dan maar richting Brisbane. Brisbane zelf laten we links liggen, de stad zegt ons niet zoveel. Sydney (en misschien ook Melbourne) lijkt ons leuker om eens een paar dagen te gaan citytrippen. We komen voor het eerst in 4 weken nog eens terecht in een file op de highway, bah, dat zijn we niet meer gewoon.

Net voorbij Brisbane houden we halt aan de Gold Coast. We kiezen Surfers Paradise uit om de benen te strekken en een wandeling te maken. De torenhoge en (gigantisch lelijke) flatgebouwen doen het woord “paradijs” weinig eer aan, we hebben al mooiere vakantie-oorden gezien. Tijdens de drukke zomermaanden moet het hier wemelen van de toeristen en wil je hier wellicht niet zijn. Maar nu was het nog relatief rustig. Voor surfers is dit wel the place to be, kilometerslange en brede stranden,metershoge golven, overal surfshops, en voor de mannen : volleyballende beachbabes.

We zoeken naar een leuke plek om te lunchen, maar zien weinig gezonde opties: de typische fastfoodketens zijn daarentegen in overvloed aanwezig: Maccie (McDonalds), KFC, Hungry Jack’s,Wendy’s, wokbars, kebapzaken, Fish&Chips, sushipaleizen (ok die laatste zijn al gezonder maar ik ben geen sushifan). We belanden in een restaurant waar we uiteindelijk toch niet voor de gezondste opties gaan, ahum. Ik haal mijn beste staaltje lompigheid boven en nijp zo hard op de ketchupfles dat de teut eraf vloog en de helft van de fles op mijn billen belandt. Bent zijn fish&chips drijven in de saus… Blijkbaar moest je eerst aan de teut draaien, oeps. Maar hey, no worries mate!

Tijdens de lunch krijgen we een stortbui, en vlak erna trekt de hemel open en krijgen we wat zon te zien. Maar niet lang genoeg om nog even op het strand te zitten. We trekken terug naar onze camper en zakken nog 100km richting zuiden, met hoop op wat beter weer. Byron Bay zou onze eindhalte zijn voor vandaag maar we hebben pech en alle campings zijn er volzet. Hmm, het hoogseizoen begint hier precies op gang te komen, hier zijn we voor gewaarschuwd. Dan maar 1 dorpje verder, Suffolk, waar we nog een plaatsje vinden om onze mastodont te parkeren.

Het begint ook hier te regenen dus houden we het vanavond op wat camperhangen. Hopelijk morgen wat mooier weer, want wellicht ziet de Gold Coast er mooier uit met een blauwe hemel dan met die grijze van vandaag.

Oh ja, voor wie het zich zou afvragen, de Sint heeft de weg gevonden naar onze camper en bracht een paar nieuwe cars-auto’s, lees-en stickerboekjes. Hiermee kunnen de jongens weer wat voort.