Vandaag het laatste deel van de Great Ocean Road. De eerste halte, Loch Ard Gorge, de plek waar in 1878 de Loch Ard schipbreuk leed. Slechts 2 mensen overleefden de scheepsramp. Ze spoelden aan, klommen uit de kloof om en werden zo gered. Vandaag zijn er wel trapjes voorzien zodat wij er ook eens naar beneden kunnen.

Verder er op onze weg stoppen we ook nog The Arch en London Bridge, in 1991 stortte de brug in waardoor 2 mensen vast kwamen te zitten op de rots. Leuk detail, dat koppel ontvluchtte nadien de media, het was een overspelig koppel dat daar van poepke zwam was gaan doen.

En dan zit de Great Ocean Road er jammergenoeg op. Een weg langs één van de meest indrukwekkende stukken kust (West Australië zou nog indrukwekkender zijn, dat is dan voor een andere keer) met na elke bocht een nieuwe verrassing. We hebben op die 4 dagen ontelbare keren, wow, mooi, magnifiek en “checkt-dat-af” gezegd.

Onderweg naar Port Fairy stoppen we nog voor benzine: 125$/100l. Een no brainer, de laagste prijs tot nu toe. Op sommige plekken in Australië liep de prijs soms op tot 156$/100l. Je krijgt er eigenlijk kop nog staart aan waar je nu net veel of weinig zal betalen. Onze camping ’s avonds is geen hoogvlieger, de tijd is er blijven stilstaan, een roeste speeltuin, een kapot zwembad, oude caravans, wasmachines van in de jaren stillekes. We gaan ’s avonds het dorp nog eens in op zoek naar iets … juist ja, om te eten. 😉