Terwijl Tom de afwas doet raakt hij aan de praat met een koppel Nederlanders. Ze zijn zo vriendelijk hem te helpen afdrogen. In ruil geven we hen wat tips voor het vervolg van hun route richting Sydney.Ze blijken bovendien 70 dollar betaald te hebben per nacht, en wij 90, ok dat we meer moeten betalen omdat we met 4 zijn maar 20 dollar verschil lijkt me erover. Ik trek mijn stoute schoenen aan en ga de uitbater om uitleg vragen. Na wat gekibbel krijg ik mijn goesting en betalen we 78 per nacht. Dat is dan toch weer 24 dollar uitgespaard, neh!

Vandaag maken we een lus rond Apollo Bay, en rijden we door Otway national park. Wow, was me dat een supemooie route, dwars door het tropisch regenwoud.

We doen de Otway treetop walk en wandelen een dik uur op 40m hoogte tussen de boomtoppen. Zelfs wij die allebei hoogtevrees hebben, genieten van de hoogte en het zicht op het regenwoud onder onze voeten. Bent beseft zelfs niet dat hij op hoogte wandelt en wil liever lopen op de metalen constructie. Tijdens de wandeling is er een zoektocht voor de kindjes en Bent krijgt op het einde een pin opgespeld. Zo fier als ne gieter loopt hij rond nu, onze Ranger Bent. Oh ja, nog een meevaller, aan de ingang kregen we van een lieve dame een voucher voor een 1+1 ticket. Alweer 25 dollar uitgespaard.

Verderop liggen de Triplet falls. Om die te bezichtigen moet je een circuit van 2,5 km volgen, een uurtje wandelen. Redelijk wat trappen, boardwalks, bruggetjes,… het was veruit de mooiste boswandeling die we al gedaan hebben. En wonder boven wonder heeft Bent die volledig uitgestapt. Zonder in de rugzak te zitten. Wat een verschil met onze eerste wandelingen hier in Australië toen we hem na 100m al moesten meesleuren.

We rijden onze lus verder uit en komen terug aan in Apollo Bay. De jongens zijn helemaal uitgeteld en liggen letterlijk te knorren in hun autostoel. Zo hebben we het graag.