Een lazy dinsdagochtend. Eerst nog een duikje in het zwembad en we zijn pas tegen 10u op baan. Vandaag een grote etappe op de planning. 350km. De kindjes zijn superflink en doen samen met mama een dikke dodo in de auto. Ik drink een redbull en steek wat luide muziek in mijn oren . De km’s lijken vandaag langer dan anders. Het is al geleden van onze eerste km’s in New South Wales dat we zo’n lang stuk in niemandsland hadden gereden.

De zee duikt ineens weer op aan onze rechterkant en we zien opnieuw een perfect plekje om te picknicken, we halen onze tafel & stoelen uit en rollen de luifel uit. Voor het eerst deze vakantie staan we blijkbaar ergens waar we niet meteen welkom zijn want we krijgen een welgemeende “fuck off” naar onze kop gegooid van een voorbijrijdende lokale boer. We trekken er ons niets van aan.

We zorgen zelf nog voor wat spanning onderweg door te wachten om te tanken tot het lampje van de benzine oplicht.

Om iets na 16u komen we aan op onze campspot in Seaforth, een camping aan het strand die opengehouden wordt door de lokale counsil. Vroeger kon je hier voor een appel en een ei staan maar ondertussen is de prijs al gestegen tot 22$, we bellen de counsil netjes op en die laat weten dat hij morgenvroeg langskomt om zijn centjes op te halen.

Nog een sunset wandeling aan het strand (note: voor zonsondergangen te zien zitten we aan de verkeerde kant van Australië) en nadien potje kook aan onze camper.