We vinden onze slaap ondertussen wel in onze camper. een koude nacht zoals die in Adelaide hebben we niet meer gehad. We waren vroeg uit de veren omdat we de komende dagen iets meer km willen afleggen en wat verloren tijd inhalen van de eerste dag. We willen nog steeds zo snel mogelijk aan de Whitsundays geraken.

Er lijkt wat ritme te komen in onze rituelen. Een ontbijtje, aankleden, de camper klaarmaken voor vertrek: stoelen & tafel terug in de camper. De elektriciteit loskoppelen, het afvalwater lozen, de watertank aanvullen. zien dat alle luiken dicht zijn, de awning (de zonnewering) sluiten. Maar vandaag was daar een nieuwigheid bij : de septische tank ledigen … jeej. Nu weten we waarvoor die chemische tabletten dienen … Yikes.



Nog snel een stop aan een lokale hardware store voor wat “nuts & bolts” om Bent zijn fiets te repareren. Hij kan er tegenaan nu!

On the road again! Wenti kruipt voor het eerst achter het stuur voor de eerste stint (en doet dat goed). Het landschap was terug anders vandaag, het begint meer en meer op de outback te lijken met dat typische rode zand. Na 120km (en evenveel emoes) was het tijd voor een lunch, resupply & refuel stop in Hay, Bent testte er zijn fiets met veel plezier. Nadien deden we er nog eens 260km bovenop. De camper lijkt over zijn engine troubles heen, maar blijkt wel 16 liter te drinken.

We eindigen de dag op een camping in West Wyalong. (17u) The middle of f*ing nowhere, een veel te dure camping, maar er is hier ook echt niets anders in de buurt. En met 34° zijn we blij dat we een powered site hebben zodat we de airco kunnen gebruiken in de hoofdcabine.

Ik duik met Bent eens het zwembad in, Gust speelt wat op zijn matje terwijl Wenti ons een lekkere maaltijd tovert, gebakken patatjes/tomaatjes en hamburgertjes op de BBQ. De afwas in openlucht is voor mij.

En als de zon ondergaat dan komen de muggen boven, vlug naar binnen dus, flesjestijd en de kinderen terug in hun bunk bed. Het is niet meteen stil daarboven, ze zijn nog wat aan het vechten met elkaar, erg grappig als je ze bezig hoort, allebei met dat deugnietlachje. Maar daarna is het stil.