Door de hitte zijn we allemaal om 6u al wakker. Vandaag geven ze opnieuw 41°. We geven de kindjes een fles en wij doen zelfs de moeite niet om te ontbijten, onze camper staat in de zon en we willen zo snel mogelijk vertrekken zodat we de airco kunnen aansteken. (De airco unit in de cabine vooraan werkt enkel als de motor draait)

We rijden een half uurtje verder richting Torquay, het begin van de Great Ocean Road. We gaan eerst iets gaan ontbijten en gaan daarna meteen naar het infopunt om een plaats te zoeken om te overnachten. Alles zit opnieuw vol, hier in de stad maar ook de dorpen verderop. Enkel in Jan Juc, vlak naast Torquay, is er nog een UNpowered site vrij. Weer een dag van 40° en weer geen stroom … miljaar, maar andere opties zijn er niet.

Ze lopen hier ook allemaal op de toppen van hun tenen, de fire danger rating is op de één na hoogste (de hoogste is er eigenlijk voor als het al te laat is), het is de eerste piek van het seizoen, ze raden ons af om vandaag al de Great Ocean Road te rijden en de aanpalende nationale parken te bezoeken. Beter een dagje afwachten, de gebeurtenissen wat opvolgen en zien of (en waar) er brandhaarden bijkomen.

Aangezien er in Jan Juc zijn zwembad meer mensen zitten dan water besluiten we naar het strand te gaan om daar een frisse duik te gaan nemen. Er is veel wind, en bij 40° graden voelt dat aan alsof je door een oven aan het wandelen bent. We hebben ook een parasol mee om het strand en het is vechten om dat ding in het zand te houden. Het water is eerder frisjes maar het doet enorm deugd, de kindjes genieten er ook van. We springen tegen de golven in en rapen een echte zeester van de bodem.

In de namiddag voorspellen ze gelukkig wat regen en zou de temperatuur wat zakken. Maar goed ook, want met zo’n hitte weet je met jezelf geen blijf. Om 16u begint het te regenen en het houdt niet op tot we gaan slapen. Het koelt af tot 20° en dat voelt ineens fris aan om te slapen. Maar liever zo dan die hitte van de voorbije nacht.